مقایسه عملکرد و التهاب ریوی دوندگان نیمه استقامت حرفه ای و غیر ورزشکاران

مقدمه: ارتباط نزدیک و معنا داری بین عملکرد ریوی با سلامتی و نرخ کلی مرگ و میر وجود دارد .با توجه به تحقیقات محدود در زمینه عملکرد ریوی و آسم ورزشی در ورزشکاران نیمه استقامتی در ایران ، هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه عملکرد و التهاب ریوی دوندگان نیمه استقامت حرفه ای و غیر ورزشکاران بوده است. روش کار:  این تحقیق نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بر روی 15 دونده نیمه ­استقامت حرفه­ای زن و 15 غیرورزشکار هم به صورت تصادفی و همگن با گروه دونده انجام شد. در زمان­های قبل، بلافاصله و 10 دقیقه بعد از انجام تست کوپر حجمهای ریوی گرفته شد. نیم ساعت بعد نمونه خلط سینه جهت بررسی سلولهای التهابی لکوسیت گرفته شد . روش آماری اندازه گیری مکرر برای بررسی حجمها و آزمون t مستقل برای بررسی سلولهای التهابی انجام گردید.(05/0≥p)   یافته ها:. میزان ظرفیت حیاتی پر فشار درون گروهی معنی دار بوده(003/0>p)، (000/0>p)، ولی تغییرات بین گروهی این حجم معنا دار نبوده است. در حجمهای حجم بازدمی با فشار در ثانیه اول و جریان اوج بازدمی، اختلاف درون گروهی و بین گروهی معنادار نبود. بر اساس افت بیش از 15 درصد در فاکتور حجم بازدمی با فشار در ثانیه اول  ، شیوع برونکواسپاسم ناشی از ورزش در گروه تجربی% 66/6 و در گروه کنترل  %33/ 13 برآورد گردید. مقایسه میزان سلولهای التهابی لنفوسیت ،نوتروفیل و مونوسیت قبل از فعالیت و بعد از فعالیت در هر دو گروه اختلاف معنی دار را نشان نداد. بحث و نتیجه گیری: میانگین نسبت  حجم بازدمی با فشار در ثانیه اول به ظرفیت حیاتی پر فشار  هر دو گروه تجربی و کنترل به ترتیب %89  و %85 درصد گزارش شد که حاکی از عملکرد نسبتا مطلوب تهویه ای دوندگان نیمه استقامتی بود و میزان برونکواسپاسم ناشی از ورزش نسبتا پایین بوده است.